piątek, 10 sierpnia 2012

Wakacyjne wierszowanie

No wreszcie mogę dokonać nowego wpisu na blogu! Wcześniej kompletnie nie było kiedy zabrać się za moje słowne puzzle. Jednakże podczas wyjazdu wakacyjnego, w chwilach kiedy latorośl moja zajeta była konwersowaniem z młodszym nieco niż mamusia pokoleniem, ja popisałam odrobinę.
Do mojego pierwszego pytania "o miłość" dokładam więc jeszcze dwie odpowiedzi:

-małe rzeczy-

Miłość- trudne pytanie...
Czy łatwo ją opisać?
Bez słów, nie mówiąc wcale
tak wyznam Ci ją dzisiaj.

Dotykiem mojej ręki,
spojrzeniem pełnym troski.
Nic tu nie trzeba mówić,
to sposób jest najprostszy.

Gotując coś pysznego,
dbając o to, co czujesz.
Nawet gdy Twoje rzeczy
piorę albo prasuję.

Zamykam ją w słoikach
na zimę z przetworami,
by nawet w ciężką zimę
cieszyła kolorami.

Bo w każdym z tych słoiczków
ukryłam moją miłość
zmieszaną z owocami,
by zdrowo nam się żyło.

Te wszystkie małe rzeczy
składają się na całość.
Tak co dzień mnożę miłość,
by szczęście wiecznie trwało.


-dzień po dniu-

Dzień znowu szybko minął
i znów się noc zaczyna
jak dobrze być tu w domu
dobrze, bo jest rodzina.

Jest z kim podzielić radość
a czasem trudne chwile.
Nie oddam tego za nic
To dla mnie znaczy tyle.

Nie kupisz szczęścia nigdzie
nie ma takich pieniędzy
i choć bym nic nie miała
i nawet żyła w nędzy.

Skarb wielki już dostałam,
pomnażam go codziennie
gdy patrzę tak na Ciebie
i dzień po dniu niezmiennie.

Wypełnia moje serce
i w dłonie go nie chwycisz
nie schowasz do portfela
i to się właśnie liczy.

Klejnoty- Twoje oczy
i w mojej Twoja ręka
to cały mój majątek,
choć jeszcze tak maleńka.

Słów by opisać miłość
wciąż trochę mi brakuje.
Odpowiem więc najprościej
MIŁOŚĆ to to, co czuję.


Udało mi się również dopisać pytanie kolejne. Ty razem temat nieco trudniejszy, przynajmniej jak dla mnie. Mój krytyk największy jednak stwierdził, że jest OK. Chyba zatem pytanie i odpowiedź pozostaną w takiej formie, jak widać poniżej:

TRUDNE PYTANIE
- starość-

Mamo, czy starość boli?
Czy muszę jej doczekać?
Właściwie czym jest starość?
Dlaczego czas ucieka?
Czy będę kiedyś babcią?
Czy będę też chorować?
Proszę, odpowiedz mamo!
Odpowiedź jest gotowa?

-czas biegnie-

Czas biegnie wciąż do przodu
i nie ma w tym nic złego.
Wskazówek nikt nie cofnie
zegara odwiecznego.

Bo wszystko dokądś zmierza
i w miejscu nic nie stoi
i ten się zestarzeje
co czasu wciąż się boi.

Czas biegnąc niesie zmiany
odkrywa nowe rzeczy
dlatego wciąż szukamy
i to nas ciągle cieszy.

Stawiamy nowe cele
nowości odkrywamy,
a gdyby tak czas stanął,
to co by było z nami?

Niczego by nie było
i Ty byś nie urosła
nie byłoby rodziców,
nie przyszłaby dziś wiosna.

Te rzeczy, które kochasz
to, co przynosi radość,
nie stało by się dzisiaj
świat by wypadał blado.

Nie byłoby kolorów
pór roku byś nie znała.
Jak czas by w miejscu stanął,
czy przyszłość by istniała?

Bieg czasu trzeba cenić
i bardzo go szanować
bo tego nic nie zmieni
i warto tak pracować

Nad sobą, swoim życiem
by je wypełnić całe
wartością i na starość rzec
BYŁO WSPANIALE!

-odpoczynek-

To wielkie drzewo choć suche całe
wiosną obsypią kwiatuszki białe
Zielone listki  zachwycą wiosną
jakby z niczego nagle wyrosną.

Z kwiatów owoce będą dojrzałe
zaskoczą smakiem słodkie wspaniałe.
Nadejdzie jesień i spadną liście
to odpoczynku czas oczywiście.

Tak samo życie nasze na starość
zmienia się z lata w jesień dojrzałą.
Czas odpoczynku, podsumowanie
czegoś nowego oczekiwanie.

Człowiek choć ten sam, czasem zmieniony
pracą przez lata też umęczony
teraz już patrzy jak dzieci rosną,
kwitną wnuczęta jak kwiaty wiosną.

Te nasze dzieci, to nasze plony
nic, że i dziadziuś bywa zmęczony.
Babcia też pragnie odpocząć czasem
lecz kto tak kocha dzieciaki nasze?

Babcia i dziadziuś- skarby jesienne
troszczą się, martwią, myślą codziennie.
Piękny czas babci- starszej kobiety,
ona zna życia wielkie sekrety.

Jej świat jest piękny, gdy w przeszłość zerka
i serce wypełnia jej radość wielka.
Wiele widziała, wiele przeżyła
mądrość i wiedzę z życia zdobyła.

Ten czas jest cenny- podsumowanie
ciche jesieni oczekiwanie.
Warto jej zaznać i posmakować.
Niczego w życiu też nie żałować.

Później odpocząć jak zimą drzewo
w oczekiwaniu czegoś nowego...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz